به گزارش سینماپرس؛ آخر خردادماه سال جاری مهلت بیمه تکمیلی اهالی سینمای کشور به پایان رسید. خانه سینما که به سنت گذشته وظیفه آن را بر عهده داشت تا مجدد تمامی اعضای این نهاد صنفی را بیمه تکمیلی کند با ارسال پیامکی مبنی بر اینکه «عضو گرامی از امروز تا ۲۵ تیرماه می توانید با مراجعه به صنف خود و دریافت فرم مربوط، تکمیل مدارک و واریز حق بیمه و تحویل آن به خانه سینما جهت ثبت نام بیمه تکمیلی خود اقدام بفرمایید.» این امید را به یکایک همه اهالی سینمای کشور داد که بیمه تکمیلی شان مجدد تمدید خواهد شد.

اما تنها یکی دو روز بعد از ارسال این پیامک، مجدداً پیامکی جدید به اهالی سینمای کشور ارسال شد؛ در متن این پیام آمده بود: «صرفا پدران و مادران اعضایی که توسط آنان بیمه تامین اجتماعی شده اند مشمول کفالت بیمه تکمیلی هستند و می توانند از تسهیلات بیمه ای خانه سینما استفاده کنند».

این اتفاق باعث ناخرسندی برخی اهالی سینما شد. چرا که بسیاری از سینماگران به دلایل مختلف بیمه اعضای درجه اول خانواده شان توسط خانه سینما انجام نشده؛ مدت زمانی از این دلهره نگذشته بود که علی قائم مقامی عضو هیئت مدیره و سخنگوی خانه سینما پیرامون نحوه بیمه تکمیلی سینماگران گفت: برابر مصوبه هیئت مدیره، یارانه خانه سینما در مورد بیمه تکمیلی سینماگران صرفاً به اعضایی تعلق می گیرد که بیمه اولیه آنان از طریق خانه سینما برقرار شده باشد و طبعاً در مورد افراد تحت تکفل آنان نیز به همین ترتیب اقدام خواهد شد.
وی تصریح کرد: هیچیک از اعضای خانه سینما که کارمند و یا بازنشسته مراکز دولتی، نهادها، سازمان ها و شرکت های خصوصی هستند و از طریق سازمان متبوع خود بیمه اولیه شده اند نمی توانند تحت پوشش یارانه بیمه ای خانه سینما قرار گیرند و این تسهیلات صرفاً به اعضایی تعلق خواهد گرفت که صرفاً در سینما شاغل هستند و از طریق خانه سینما بیمه اولیه شده اند یا بیمه خویش فرما و بیمه سلامت دارند.
قائم مقامی در مورد اعضای پیشکسوت که در حال حاضر به هر دلیلی قادر به فعالیت حرفه ای نیستند اظهار داشت: خانه سینما برای احترام و تکریم پیشکسوتان و ارج نهادن به زحمات آنان که اکنون به هر دلیلی در سینما فعالیت نمی کنند تسهیلاتی قائل شده و آنان را مشمول بیمه تکمیلی قرار خواهد داد.
وی همچنین در مورد پدران و مادرانی که توسط فرزندشان که عضو خانه سینماست بیمه شده اند و قانوناً تحت تکفل آنان قرار دارند گفت که بدون هیچ مانعی بیمه خواهند شد در غیر اینصورت اگر از بیمه دیگری استفاده می کنند می بایستی به صورت آزاد بیمه شوند.
سخنگوی خانه سینما تاکید کرد: کلیه اعضایی که به دلایل فوق نمی توانند از تسهیلات یارانه ای بیمه تکمیلی خانه سینما استفاده کنند می توانند به صورت آزاد تحت پوشش بیمه مکمل خانه قرار گیرند که البته این بیمه آزاد  هم به نسبت سایر بیمه ها از تسهیلات خاصی برخوردار است.
علی قائم مقامی در خاتمه به این مورد اشاره کرد: که از نظر هیئت مدیره خانه سینما تسهیلات یارانه ای بیمه  باید در اختیار اعضای ذی حق خانه سینما قرار گیرد و روا نیست به افرادی که از تسهیلات مراکز دولتی و سایر نهادها برخوردار هستند اختصاص داده شود.

صحبت های سخنگوی خانه سینما هرچند ظاهری منطقی دارد ولی در صورتی که بر اساس واقعیات مورد توجه قرار گیرد، مشخص می شود بسیار دور از منطق است. خانه سینما اکنون ادعا می کند بیش از 5هزار عضو دارد که اگر کل اعتبار این مجموعه وابسته به آنهاست، ولی این خانه توان پرداخت بیمه پایه این تمامی این اعضا را ندارد چه بسا بسیاری از اینان به ناچار مجبورند از طریق دیگری سوابق بیمه ای خود را دنبال نمایند و حال این محدودیت به بیمه تکمیلی نیز گسترش می یابد. این بدان معناست که خانه سینما از شمارگان اعضایش تنها برای شوی تبلیغاتی استفاده می نماید و حاضر به ارایه حداقل خدمات صنفی مورد انتظار نیست.

در واقع سخنان قائم مقامی آب پاکی را روی دست یکایک اهالی سینمای کشور ریخت؛ چرا که بخش اعظمی از اهالی سینمای کشور نه خودشان و نه هیچ یک از اعضای خانواده شان توسط خانه سینما بیمه پایه نشده اند و زین پس نمی توانند از تسهیلات بیمه تکمیلی برخوردار شوند.

خانه سینما با عملکرد اخیر خود به نهاد صنفی بی اعتباری تبدیل می شود که بنا به اذعان بسیاری از سینماگران تنها کارش ارسال پیامک ترحیم و تسلیت و یا برگزاری مراسم ساده تشییع جنازه هنرمندان است. مدیران این نهاد صنفی اغلب چند شغله هستند و سمت ها و پست ها و مستمری های متعددی دارند و شاید به همین علت است که نمی توانند درک درستی از شرایط وخیم معیشتی و تنگناهای مالی هنرمندان در صنوف مختلف داشته باشند.

این روزها بسیاری از اهالی سینمای کشور ورد زبان شان این است که وقتی حال و روز خانه سینما را بررسی می کنیم اغلب می گوییم چه خوب شد که این خانه زمانی بسته شد!؛ در ۲ سالی که خانه سینما فعال نبود اصناف آزادانه تر و پویاتر عمل می کردند و دولت وقت هم برای تأمین معیشت هنرمندان گام های اساسی و محکمی بر می داشت از جمله آنکه در همان دولت دهم بود که بیمه تکمیلی یکایک اهالی سینمای کشور و خبرنگاران توسط جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما اجرایی شد و یا اینکه به مناسبت های مختلف از جمله عید نوروز و ماه مبارک رمضان کارت های هدیه و بن کارت های خرید به تمامی اعضای خانه سینما تعلق می گرفت؛ در واقع می توان بر این نکته صحه گذاشت که خانه سینما این روزها بدل به معضلی بزرگ در سینمای کشور شده که نه تنها راهگشایی برای رفع و حل مشکلات عمده سینماگران محسوب نمی شود بلکه مرتباً برای سینماگران موانع و دست اندازهایی ایجاد می کند و اندک داشته های برحق شان را هم از آن ها دریغ می کند.

متأسفانه خانه سینما بدل به مکانی برای شاه نشین ها شده است، در حالی که وظیفه اصلی این نهاد صنفی باید رسیدگی به وضعیت یکایک اعضای صنوف که اغلب از زندگی های متوسط رو به پایین بهره مند هستند باشد. این روزها با عدم اختصاص بیمه تکمیلی به بخش اعظمی از اهالی سینما که به دلایل مختلف طی سال های عضویت شان در این نهاد به اصطلاح صنفی نتوانسته اند و یا نخواسته اند بیمه پایه شوند، وضعیت نامناسبی خواهند یافت.

گویا هنوز بعد از سال ها مدیران این نهاد به اصطلاح صنفی به این نتیجه نرسیده اند که بدنه صنوف حمایت صنفی می خواهند؛ برای اعضای صنوف اینکه این نهاد صنفی باز باشد یا بسته مهم نیست؛ آنچه برای اعضای آن مهم است این است که اگر دچار بیماری می شوند مجبور نباشند تا میلیون ها تومان بابت درمان شان هزینه کنند و هیچ پوشش بیمه ای و حمایتی مانند کارمندان ادارات دولتی و یا اعضای صنوف مختلف دیگر نداشته باشند.

شاید مشکل اساسی در زمان مدیریت جواد شمقدری به عنوان رئیس سازمان سینمایی کشور این بود که برای اصلاح وضعیت این نهاد صنفی تنها آن را تعطیل کرد و مستقیماً به افشاگری مدیریت شاه نشین خانه سینما نرفت.

سوأل اساسی از مدیران خانه سینما این است که آیا نشانی از عدالت در کار شما وجود دارد؟ آیا این رفتار شما متناقض با آن نیست که پیش از این از اعضای تمامی صنوف سینمایی برای ثبت قانونی صنوف شان درخواست کرده بودید تا قراردادهایی بیاورند که نشان دهد جایی مشغول به کار هستند؟ حال آنهایی که قرارداد آورده اند و در جایی بیمه شده اند از بیمه تکمیلی محروم خواهد بود!

آقایان بیایید برای یک بار هم که شده دغدغه رفع مشکلات و تأمین معیشت سینماگران را به صورت جدی داشته باشید و بگذارید تا عدالت در سینمای کشور جاری گردد.